کاربرد فراشناخت درمانی در کاهش نشانه ها و افزایش سطح عملکرد در اختلال وسواس – اجبار مقاوم به درمان دارویی: مطالعه موردی

مقدمه و اهداف نسبت معناداری از افرادی که گرفتار به اختلال وسواس– اجبار هستند به درمان های دارویی و روان شناختی معمول پاسخ نمی دهند. خلأ درمانی موجود باعث مزمن شدن بیماری و افزایش میزان ناتوانی بیماران در انجام اعمال اجتماعی، شغلی و افزایش هزینه های تحمیل شده به جامعه می گردد. هدف از مطا لعه حاضر، ارزیابی نقش مدل فراشناختی ولز در کاهش نشانه ها و توان بخشی بیماران گرفتار به اختلال وسواس– اجبار است. مواد و روش ها مطالعه حاضر، یک بررسی تک موردی آزمایشی ۱۰ جلسه ای روی یک بیمار پیچیده مقاوم به درمان دارویی با پیگیری یک، سه و شش ماهه است. ابزار مورد استفاده مصاحبه بالینی نیمه ساختاریافته تشخیصی برای اختلالات-tr  dsm-iv، مقیاس وسواس- اجبار ییل براون، مقیاس افسردگی بک دو، مقیاس آشفتگی ذهنی، پرسشنامه فراشناخت ولز و برنامه ناتوانی عملکرد سازمان بهداشت جهانی است. برای تحلیل داده ها از روش ترسیم نمودار و محاسبه نرخ بهبودی استفاده شد. یافته ها: نمرات آزمودنی به ترتیب در پیش آزمون و پس آزمون در مقیاس شدت براون از ۳۶ به ۸ کاهش یافت (نرخ بهبودی: ۷۷%). هم چنین میزان افسردگی، آشفتگی ذهنی و ضعف عملکرد بیمار کاهش معناداری داشتند. بحث و نتیجه گیری برابر نتایج این پژوهش، درمان فراشناختی که به نحوه پاسخگویی فرد به افکارش و شکل ارتباط با آن ها تأکید دارد، می تواند یک برنامه درمانی جایگزین برنامه های قبلی در نظرگرفته شود که موجب تغییرات معناداری در نشانه های بیماران می شود و فواید درمانی آن تا مرحله پیگیری ادامه می یابد.